Ég var að tala við myndarlegan mann í alla nótt. Hann var vel máli farinn og skemmtilegur. Hann reytti af sér brandarana og var ógurlega alúðlegur í alla staði. Hann spurði mig hvort ég vildi giftast honum og taldi upp alla kosti sína í belg og biðu. Ég man að hann sagðist alltaf elda og þrífa og þætti gaman að passa börn á meðan konan væri á barnum.

Mér leist auðvitað alveg ljómandi vel á þessar tillögur hans og sagði honum að áður en ég myndi giftast honum þyrfti hann að vakna og taka krakkana til í skólann. Smyrja nesti, finna föt, greiða hár, bursta tennur og þetta allt. Hann var meira en til í það.

Ég hugsaði mér því gott til glóðarinnar og pakkaði mér enn betur inn í sængina og beið eftir því að fá morgunkoss og heyra orðin "sofðu bara áfram ástin mín, ég skal sjá um krakkana"... Því miður heyrði ég bara suðið í símanum og eftir að hafa ýtt fjórum sinnum á snooze þurftum við að stökkva á fætur og drífa okkur meira en góðu hófi gegndi til að drengurinn kæmi nú á réttum tíma í skólann.

Ég vil því hér með vara alla kvenþjóðina við. Ef Lujack úr Guiding Light lofar ykkur öllu fögru... Þá er ykkur að öllum líkindum að dreyma.

*andvarp*

Ég hef nú þegar uppgötvað fimm búkonuhár. Tvö eru á hálsinum og hin þrjú á hökunni. Eitt undir hvorum kjálka og eitt beint niður úr miðri hökunni.

Ég plokka þau alltaf, því einhverra hluta vegna fara þau í taugarnar á mér. Ég á það samt til að gleyma því að fjarlægja þessi hræðilegu útlitslýti (aðallega samt vegna þess að ég sé þau ekki nema með miklum æfingum) og þá finn ég þau iðulega þegar ég er að gera eitthvað ógurlega merkilegt, þar sem búkonuhár eru einkar óviðeigandi.

Þegar ég hef einu sinni fundið eitt þessara fimm hára verður ekki aftur snúið. Þá hugsa ég tæplega um annað þar til hárið hefur verið fjarlægt. Ég var einu sinni alltaf með plokkara í vasanum, en eftir að hafa oftar en góðu hófi gegnir stungið oddinum á honum undir fingurneglurnar þegar ég stakk höndunum í vasann, ákvað ég að það væri ekki gott moove. Fyrir utan það að ég hefði þurft að hafa plokkara í hverri yfirhöfn og hverju veski. Það væri dýrt sport fyrir fimm hálf-ósýnileg hár sem þarf að plokka hálfsmánaðarlega.

En vegna þessara plokkara vandkvæða á ég það til að uppgötva þessi óvelkomnu hár akkúrat þegar ég er hvað lengst frá viðeigandi verkfæri til verksins. Ég t.d. hef þann leiða ávana að leita að hárum með fingurgómunum á þeim stöðum sem ég býst við þeim rétt áður en ég á að stíga í pontu og halda fyrirlestur, eða taka viðtal við einhverja merkilega manneskju.

Já eða hitta tengdafjölskyldu í fyrsta sinn.
Oh ég var bókað með ÖLL FIMM búkonuhárin öll þau skipti sem ég hitti nýja tengdaforeldra..

Ætli það sé þess vegna sem þeim er svo illa við mig?

Já og ég komst að því í dag að Högni kann að brjóta origami bolla! Og Elfur kann alla stafina... Ég hef enn ekki náð að læra margföldunartöfluna sjálf. Þau eru strax komin frammúr mér